dinsdag 1 augustus 2017

Al zes maanden onderweg in Azie

Nauwe straatjes met overal kunstig versierde donkergrijze gebouwtjes, het bleken 49.000(!) hindoetempels te zijn, waar elke dag kleine gevlochten mandjes gebracht worden met wat rijst, een mini bakje ketjap, bloemen en een wierookstokje. Ja, we waren in Bali aangekomen! Een prachtig eiland in Indonesië, maar waar de verering van de geesten van de voorouders zó’n belangrijke plaats inneemt, dat het de bevolking onder zware druk houdt.

We zijn ondertussen al vanaf begin maart door verschillende landen in Azië aan het reizen, waar we eerst een Children at Risk School van drie maanden geleid hebben en nu nog een stel seminars geven. Prachtige landen met mooie mensen en schitterende kinderen, maar ook ieder met hun eigen grote uitdagingen.
 

Hindoes, angst en armoede.

 Als iemand in Bali een christen wil worden, reageren de hindoeouders meestal negatief: van hun kinderen wordt verwacht dat ze elke dag met speciale offerandes de geesten van hun overleden voorouders “goedgezind” houden, en wanneer de ouders overlijden, dat ze een vreselijke dure crematieceremonie in de hindoetempel zullen organiseren. De meeste families steken zich hiervoor zwaar in de schulden. Het grootste deel van de bevolking is arm en wordt daardoor nog armer. Het is een eindeloze spiraal van armoede.

Maar als hun kinderen christen willen worden, zullen ze zich niet meer voor zulke dure tempeldiensten in de schulden steken, en ook niet meer elke dag van die gevlochten mandjes bij de tempel zetten. De mensen in Bali, die dit altijd wél voor hun ouders gedaan hebben, zijn bang. Zij hebben hun hele leven in deze angst geleefd, angst voor geesten van voorouders, angst voor demonen, en vinden het moeilijk Gods bevrijdende liefde door het offer van de Here Jezus aan te nemen. Het breekt je hart als je zo’n prachtig en paradijselijk eiland ziet, waar de mensen zó gebonden zijn.


JmeO op Bali

JmeO heeft er al jarenlang een flinke groep internationale zendelingen wonen en werken, die op allerlei manieren naar de families en kinderen uitreiken. Onder andere Roberto, een Braziliaanse vriend, die een buurtcentrum in een arme wijk aan het opzetten is om zo, door het helpen van de kinderen en hun families, de hele wijk te bereiken met Gods alles nieuw makende liefde.


Er werken op de JmeO-basis vooral veel Indonesische zendelingen. Veel van hen waren nu even onze studenten, samen met nog wat YWAMers van andere basissen (één kwam zelfs speciaal voor het seminar uit Papoea Nieuw Guinea) en enkele andere genodigden van plaatselijke kerken. Deze mooie diverse groep mochten we een seminar geven van 2 weken, over het werken met kinderen in nood. Dit werd in het weekend meteen toegepast, door een grote groep kinderen op de basis uit te nodigen. De studenten hadden een gevarieerd programma voor hen voorbereid. En het was geweldig!

“Dit is de eerste keer dat ik het echt leuk vond om een kinderprogramma te geven, en het jammer vond dat het al voorbij was”, zei één van hen.

“Dit was fantastisch leuk en gaf zoveel voldoening” zei een ander.

Na twee intensieve weken volgepakt met lessen sloten we het af met een dankdienst. Eén van de Indonesische studenten, die zelf als kind en jonge tiener op straat gewoond had, vertelde:

“Ik heb zoveel geleerd over het werken met kinderen in nood. Ik ga het nu heel anders doen. Maar naast alles wat ik praktisch geleerd heb, heb ik deze weken ook genezing van diepe emotionele en geestelijke wonden ervaren. Ik ben God zo dankbaar!”

Wij hebben er ook genoten! Maar voor ons werd het tijd om het volgende vliegtuig te nemen naar Jakarta.



Jakarta, wat een megacity

Velen in Bali hadden ons al verteld dat Jakarta echt heel anders is, en ja, dat konden we goed zien. Waar de hoofdstad van Bali, zonder ook maar een enkel hoog gebouw, meer op een uit zijn krachten gegroeid dorp leek, was Jakarta een megacity, met een zee aan torenhoge gebouwen en bijna 20 miljoen inwoners. Ook waren hier de hindoetempels vervangen door moskeeën, en was de mosliminvloed duidelijk te merken.

JmeO heeft sinds een jaar een klein pioniersteam in het hartje van de stad. Ze wonen in een houten huis met smalle steile hoge trappen, wat vele jaren geleden, toen Jakarta nog Bataviastad heette, door Nederlanders gebouwd en gebruikt was. We voelden ons er thuis! De negen zendelingen van dit team waren allemaal Indonesiërs, evenals de andere studenten van het seminar, die uit lokale kerken en van een JmeO team uit Thailand kwamen.


Ze wilden zo graag meer leren over het werk met kinderen in nood, dat ze een schema gemaakt hadden waarin we ze hen ’s morgens, ’s middags en ’s avonds mochten lesgeven! Pfff, dat was wel even hard werken! Maar ook hier weer erg gaaf om te doen, de studenten deden zo goed mee, ze wilden zo graag meer leren. Dat is natuurlijk wel heel erg leuk lesgeven!

Lessen

Om een idee te hebben van de lessen die we op zo’n soort seminar geven, kan je een lijstje op onze blog vinden, op de pagina "lessen"


Cebu op de Filippijnen

Ondertussen zijn we aangekomen op de Filippijnen in Cebu, waar we ons laatste seminar gaan houden van deze grote “Azië-reis”. Dit land lijkt misschien nog wel het meeste op Brazilië, met een verleden van katholieke overheersers, de grote problemen met drugs en corruptie, de overweldigende verschillen tussen rijk en arm.

We verblijven hier op een mooie grote JmeO-basis, waar ze in negen verschillende arme buurten met kinderen werken. De teams gaan er elke dag op uit, en doen hun werk onder viaducten, in sloppenwijken, op veldjes en op strandjes.


Ze willen hier op de Filippijnen ook graag een volledige Children at Risk School draaien om hun medewerkers op te leiden, en we gaan kijken of dat in de niet al te verre toekomst geregeld kan worden. We gaan ervoor bidden, dat de school op nog heel veel plekken in Azië vermenigvuldigd zal gaan worden, er is hier zoveel nood onder kinderen.


Ondertussen in Brazilië

Ondertussen kregen we de laatste weken ook erge leuke berichten uit Brazilië. De basis in Belo Horizonte, die wij opgezet hebben en 27 jaar geleid hebben, (tot 2013), vierde in de zes verschillende huizen hun 30 jarige bestaan. Er werd teruggekeken op wat er allemaal gebeurd was in die 30 jaar, hoeveel kinderen geholpen zijn: er is zoveel om God dankbaar te zijn!

Ook de kerk in Rio de Janeiro, waar we vorig jaar met al onze studenten van de Children at Risk school gratis 8 maanden mochten wonen, stuurde schitterende foto’s van het kinderprogramma waar ze mee doorgegaan zijn sinds wij daar met de studenten mee gestart waren. Het blijft maar groeien en hele gezinnen worden zodoende met Gods liefde bereikt.


Januari 2018: Children at Risk School in Nederland.

Als we straks in september weer in Nederland aankomen, hopen we hard aan de slag te gaan met de voorbereidingen van de Children at Risk school met een speciale focus op het werken met kinderen van vluchtelingen, die we in januari 2018 op Heidebeek in Nederland hopen te geven. Het wordt een 3 maanden durend lesprogramma met drie maanden praktijkervaring erachter aan, waarschijnlijk in één van de vluchtelingenkampen in Europa of in het Midden Oosten. Willen jullie ons helpen studenten voor deze school te werven? Ten eerste door ervoor te bidden en ook door de info door te geven aan jongeren die hier misschien geïnteresseerd in zouden kunnen zijn? De volledige informatie over deze school staat op de website van Heidebeek: www.ywamheidebeek.org/car 
Alvast bedankt!

Voor ieder die tijdens deze reis voor ons gebeden heeft en ons bemoedigd en gesteund heeft met financiële giften en e-mails, zijn we erg dankbaar. Zonder jullie steun zouden we dit niet kunnen doen, we bidden jullie Gods rijke zegen toe!


Gebedspunten
  • Dank God voor onze gezondheid tijdens deze reis. 
  • Bid voor de hindoefamilies in Bali die onder zo’n zware angst en gebondenheid leven. Dat Gods liefde in de christenen hen mag overtuigen van hoop.
  • Dank God voor het jonge pioniersteam in Jakarta. 
  • Bid voor hen, voor de juiste strategieën om de mensen in hun buurt en stad te vertellen en te laten zien dat de Here Jezus van hen houdt.
  • Bid voor de kinderen in Cebu, dat er velen al jong de Here Jezus zullen leren kennen. 
  • Dank voor alle leergierige studenten, aan wie we tijdens deze reis wat van onze lessen door mochten geven.
  • Bid voor een vermenigvuldiging van Children at Risk Scholen in Azië.
  • Dank voor het werk in Brazilië wat zo goed doorgaat.
  • Bid voor de komende Children at Risk School in Nederland.