dinsdag 21 december 2010

Laatste week in Haiti, hopen we!

Johan en Rodolpho, onze medewerker, wijzen naar het vliegveld, waar geen enkel vliegtuig meer landt of opstijgt.

Lieve allemaal,

Even een kort bericht over ons wel en wee in Haiti! Deze week is al de laatste week van de cursus die we hier geven. De studenten hebben morgenmiddag nog maar één groot proefwerk te maken en dan zijn ze klaar! Nou petje af hoor voor al onze 38 studenten! Ze hebben vreselijk hard gewerkt en hadden de laatste weken zelfs les van half zes in de morgen tot twaalf uur en dan van halfdrie tot soms wel 9 uur `s avonds!

Johan liet ze net kiezen of ze morgenochtend vrij willen of nog 2 lessen van hem, en ze kozen voor de lessen! Zaterdag, op de 1e kerstdag, is de diplomering, we kijken er allemaal naar uit. De studenten hopen dat hun ouders en familie komen, en ook al hun voorgangers uit dertig verschillende kerken. Iedereen vertelt ons hoe bijzonder het is om nu hier in Haïti een universitaire opleiding te kunnen doen, een opleiding in het werken met “onderwijs en community development”, en ze hebben zich allemaal al een super chique donkerblauw pak aan laten meten.

Eén van onze vrolijkste en jongste studenten (19 jaar) , Esther Pricilla, moesten we afgelopen zondagmiddag de verschrikkelijke boodschap brengen, dat haar vader, die haar die middag op zou komen zoeken, een voorganger van een grote kerk, een dodelijk ongeluk kreeg met zijn motor. Ze heeft nog 7 jongere zusjes en één broertje. Als oudste wordt er nu van haar verwacht, dat ze haar familie financieel zal gaan onderhouden. In een land waar 80% van de bevolking werkeloos is en van minder dan 2 dollar per dag rondkomt, een moeilijke opgaaf. Gelukkig dat ze nu met het diploma van de school die we hier geven, een bijna 100% kans heeft in januari al aan de slag te kunnen. Willen jullie ook voor haar en haar familie bidden?

De politieke situatie hier is erg onstabiel. 28 november zijn er verkiezingen geweest, maar vele partijen geloven dat het niet eerlijk gegaan is. Het land heeft al een week platgelegen door allerlei opstanden, niemand kon er over straat, dus ook niet naar zijn werk, geen dokters en verpleegsters in de ziekenhuizen, geen schoon drinkwater kon er naar de tentenkampen gebracht worden, de winkels dicht, vliegtuigen vlogen niet meer, het was chaos. Totdat er beloofd werd de stemmen opnieuw te tellen…, dat is nu gebeurd en ze zullen de uitslag daarvan waarschijnlijk na Kerst, 26 december gaan geven. De verwachting is dat er dan meteen weer grote opstanden zullen komen, of zelfs een burger oorlog. Onze vlucht terug naar Brazilië is de 28e december gepland, dus zouden we wel eens in hele grote problemen kunnen komen. Willen jullie hier ook voor bidden?

Een dankpunt is dat het met onze gezondheid heel goed gaat. Johan`s knie is bijna helemaal genezen en ik heb geen last van mijn rug meer.

Hele fijne en gezegende Kersdagen voor jullie allemaal! Onze Heiland is geboren!

Liefs van Johan en Jeannette

zaterdag 4 december 2010

Sinterklaas in Brazilie, Kerst in Haiti

 
We wensen jullie een fijn sinterklaasfeest toe! Met onze zes zwarte pietjes hier in Brazilië genieten we ook nog even, voor we dinsdag 7 december weer in Haiti aan zullen komen.

De school is daar gewoon doorgegaan, nou ja wat heet gewoon: we wonen allemaal in tenten, er is cholera epidemie uitgebroken, er is een wervelstorm voorbij gekomen, er is zelfs nog een grote naschok van de aardbeving geweest, en overal horen we van relletjes en opstanden na de verkiezingen. Aan de andere kant krijgen we zeer bemoedigende berichten van de studenten: ze leren elke dag God beter kennen, Zijn liefde en trouw, maar ook zijn mooie plannen met hun leven. Er is hoop voor Haiti!

Willen jullie de komende weken voor ons bidden, we zullen tot 28 december in Haiti zijn.

• Voor onze gezondheid.

• Tegen de cholera, die nu wel heel veel doden maakt.

• Tegen de onrust, die er in het land heerst na de laatste verkiezingen 28 november

• Voor onze studenten die met kerst hun “Education and Community Development Training School” af zullen ronden.

We wensen jullie ook alvast hele fijne en gezegende Kerstdagen toe!

vrijdag 26 november 2010

Kleinkinderen


Wat een rijkdom, onze kleinkinderen! Tussen 2 reizen naar Haiti zijn we even thuis in Brazilië, om hier op de Jeugd met een Opdracht basis in Belo Horizonte nog even de puntjes op de i te zetten voordat het jaar weer afgelopen is. Vergaderingen en nog meer vergaderingen…dan mis ik mijn laptop wel hoor, die nog steeds niet gemaakt is. Het lukte hier in Brazilië niet en hij staat nu in Nederland, hopelijk kan hij daar wel gemaakt worden, ik had hem nog maar 5 maanden :(

Eva, de jongste, 5 maanden.

Samen met Hannah, de oudste, 4 jaar.

Maar tussen de bedrijven door nemen we ook even tijd om te genieten, al onze zes kleinkinderen zijn er namelijk, dat komt niet vaak voor! Heerlijk, wat zijn kleinkinderen toch vreselijk leuk! Ik kijk er al naar uit om straks samen Sinterklaas met hen te vieren.

Als ze allemaal een lollie krijgen willen ze wel heel even samen met ons op de foto...

En daarna vertrekken opa en oma weer naar Haiti, om de laatste drie weken van de Education and Community Development Training School weer les te geven. Kerst in Haiti dus, klinkt romantisch. De werkelijkheid is een beetje anders: we nemen een grote koffer vol met antibiotica tegen cholera mee. Het aantal mensen met cholera stijgt nog steeds schrikbarend. Willen jullie hiervoor met ons bidden?

zaterdag 6 november 2010

Nieuwsbrief nov 2010 , nr 137

LIEVE FAMILIE EN VRIENDEN,

Wat een tranen kwamen er los, en daarna, nog aangrijpender, ging het over in een bijzondere aanbiddingstijd, overvloeiend van dankbaarheid aan God. Ik had er kippenvel van. Wat een voorrecht hier in Haïti te mogen zijn!
Rodolpho, één van onze medewerkers, aan het bidden met een kind

We zijn de maand oktober in Haïti geweest, waar we samen met een paar medewerkers een driemaandelijkse cursus geven aan 38 Haïtiaanse jongeren. We wonen er allemaal in tenten, net zoals 1,3 miljoen mensen van de plaatselijke bevolking. De cursus is een mix van drie opleidingen, die we ook in Belo Horizonte aanbieden. Deze week lag de nadruk op rouwverwerking en postrauma counseling, eerst voor de studenten zelf, die bijna allemaal familieleden en vrienden in de aardbeving verloren hadden, maar daarna ook praktijklessen waarin ze deze specifieke counseling zelf aan kinderen mochten gaan geven.

Johan geeft les aan de Haitiaanse studenten

De meeste studenten en ook de kinderen hadden geprobeerd over hun verlies heen te komen door er maar niet over te praten, net te doen of er geen aardbeving geweest was. Nu leerden ze dat ze hun verliezen eerst echt onder ogen moesten zien, het “dal van diepe duisternis” door, voordat ze hun verdriet kunnen verwerken en God hen kan troosten. Het gezamenlijke verdriet maakte hen een hechte groep.

Drie dagen later trokken we er met hen opuit, naar een dichtbijgelegen lagere school, waar al onze studenten 2 dagen lang ieder met 3-5 kinderen een heel traumaboekje doorwerkten, dat speciaal voor hen geschreven was. Wat een speciale tijd! Een jongen van 13 vertelde dat hij allebei zijn ouders kwijtgeraakt was in de aardbeving, maar dat, al deze maanden, nog niemand er met hem over gepraat had… Zo hoorden we nog tientallen verhalen. Het mooiste was om onze studenten te zien, van ontvangers waren het gevers geworden: gevers van hoop, troost, liefde… ja met jonge mensen zoals onze studenten, die zich door God willen laten gebruiken, is er hoop voor Haïti!

Eén van onze studenten bidt met een paar jongetjes.

Voor dat we naar Haïti hadden kunnen vertrekken hadden we flink wat tegenslagen: mijn rugproblemen speelden weer op, mijn nieuwe computer met alles wat ik nodig zou hebben in Haïti, ging kapot; we zaten financieel erg krap, en als klap op de vuurpijl kreeg Johan een dikke knie, net een week voor ons vertrek, wat een gevaarlijke aandoening bleek te zijn: “Septische artritis”, zei de dokter, “je moet meteen opgenomen worden om het gewricht operatief te reinigen…”

Dat was drie dagen voor vertrek! Honderden mensen hebben toen voor ons gebeden. Het was zo bijzonder alle bemoedigingen en gebeden te lezen die mensen ons stuurden via email, blog en facebook. En God heeft een paar wonderen gedaan: binnen 6 dagen mocht Johan weer reizen, mijn rug voelde goed aan, we konden een laptop lenen, verschillende mensen hielpen ons financieel en het lukte ook nog om de ticket naar Haïti om te ruilen voor een week later! Dank U Heer!

Studente in gesprek met één van de kinderen

HEEN EN WEER

De beste manier om de school in Haïti te combineren met het leiden van het werk in Belo Horizonte, was om de maanden oktober en december naar Haïti te gaan en de maand november naar Brazilië terug te komen om daar samen met de leiders en medewerkers van de Children at Risk School en de acht verschillende huizen nog een stel vergaderingen te hebben, zodat het jaar straks goed afgesloten kan worden. We zijn zo blij met de geweldige groep medewerkers die we hebben, jonge mensen die zich in Belo inzetten om een levend evangelie te zijn voor kinderen in nood en families in sloppenwijken. Ja, we weten bevoorrechte mensen te zijn om hiervan deel uit te mogen maken!

WE KOMEN ERAAN

In februari en maart 2011 hopen we op verlof in Nederland te zijn. We hebben al verschillende uitnodigingen gekregen om in kerken, Bijbelstudiegroepen, huisgroepen en op vrouwenochtenden ons verhaal te komen vertellen, dia’s te laten zien, elkaar te ontmoeten. Als jullie ons ook nog uit willen nodigen, willen jullie dan contact opnemen met Jacob van Bodegraven (Tel.: 0182-395214 (na 19.00 uur), E-mail: rh.jacob@planet.nl)? Ik zal begin volgend jaar het schema met al onze spreekbeurten op onze blog zetten. We kijken er erg naar uit om jullie allemaal hopelijk weer te ontmoeten!

KERST

Dit jaar zullen Johan en ik dus met kerst weer in Haïti zijn, om de cursus daar met de studenten af te sluiten. We wensen jullie allemaal ook hele fijne en betekenisvolle kerstdagen toe, en een heel gezegend Nieuwjaar!

Johan en Jeannette Lukasse

P.S. Voor meer foto’s en up to date info: surf naar onze facebook albums.

GEBEDSPUNTEN

• Dank God voor onze gezondheid. Bid voor Gods beschermende hand op ons leven.

• Dank God voor de studenten in Haïti. Bid dat ze machtig door God gebruikt zullen gaan worden.

• Dank God voor de leiders en medewerkers in Belo Horizonte. Bid voor Gods leiding en zegen op hen.

• Dank God voor het a.s. verlof begin 2011, we kijken er erg naar uit. Bid dat we in veel kerken en groepen de kans zullen krijgen om over ons en ons werk te mogen vertellen.

zaterdag 23 oktober 2010

Cholera in Haiti

Ontbijt voor onze tent.

Door gebrek aan elektriciteit en goede internet verbindingen kunnen we niet goed e-mailen, maar hier dan toch even een korte update!

De school gaat geweldig goed, we hebben fantastische studenten, we zijn zo trots op hen! De afgelopen 2 dagen hebben ze in een lagere school hier vlakbij een programma voor trauma counseling en rouwverwerking met ruim 100 kinderen verzorgd, nadat we dit eerst met hen zelf gedaan hadden. Het was zo aangrijpend! Met Johan’s knie en oogontsteking gaat het ook steeds beter, en ik heb hier zelfs niet eens last van mijn rug gehad. We zijn dankbaar!

Maar waar we specifiek gebed voor willen vragen is voor de gezondheid van de bevolking.

Donderdagochtend is er in een stadje, St Marc, hier 80 km ten noorden Cholera uitgebroken. Er is daar een grote basis van Jeugd met een Opdracht. De leider, Terry Snow, bracht die dag nog iemand naar het ziekenhuis die erg ziek was, maar helaas overleed die persoon onderweg in de auto. Die dag overleden er 135 mensen aan Cholera, een ziekte met heftige diarree waar je binnen een paar uur aan kan overlijden door uitdroging. Gisteren was het aantal al tot 400 opgelopen.
Het is nog niet bekend of het ook in Port au Prince uitgebroken is, maar als je hier de situatie ziet:
• geen of open riolen,
• overal tentenkampjes van 10-20 tenten zonder wc’s,
• de grote tentenkampen hebben meestal chemische wc’s van het rode kruis, maar die zijn ook heel moeilijk schoon te houden met zoveel mensen die ze gebruiken,
• er zijn hier bijna geen kranen waar stromend water uitkomt, etc.

We hebben hier Nederlandse vrienden die vandaag naar St Marc gaan om te helpen, maar er is gebrek aan van alles, geen infuusvloeistoffen, geen naalden, geen handschoenen… We hopen door de contacten die we hier hebben met Amerikaanse chirurgen en met het Braziliaanse leger, een beetje te kunnen helpen.

Voor onze studenten heb ik gisteren een hele grote lading literflessen met handgel en chloor gekocht.

Willen jullie bidden voor bescherming tegen Cholera , en dat de epidemie in St Marc snel gestopt zal kunnen worden?

Heel veel liefs en Gods rijke zegen!

De kerk en de lagere school van de vader van een van onze studenten waren ingestort, dit is het nieuwe gebouw

Onze studenten bezig met counseling



Dit meisje tekende vier familieleden die tijdens de aardbeving overleden waren.

Ze hebben les, letterlijk op de brokstukken van de oude school en kerk.

Johan hield de kleintjes een uurtje bezig, terwijl onze studenten de traumacounseling met de onderwijzeressen deden.


Deze uk van drie zorgde de hele morgen heel lief voor haar zusje van 2 die ook gezellig meegkomen was naar schoool. Maar aan het eind van de morgen was ze op, en viel ze op mijn schoot in slaap. Ook haar moeder was tijdens de aarbeving overleden...

zaterdag 9 oktober 2010

We zijn de school begonnen met 40 jonge Haitiaanse studenten!

“Bonjour, bonjour!” Klinkt het vrolijk overal om ons heen. We zijn in Haïti! Wat een voorrecht om hier te mogen zijn!

Het land en de stad doet me een beetje aan Angola herinneren: heeeel erg weinig infrastructuur, en geweldig vriendelijke mensen.

We hebben 40 studenten, enthousiast en leergierige jongeren. Elke voorganger van de 30 kerken waar we mee samenwerken mocht één of twee jongeren van hun kerk opgeven. De meeste jongeren hebben na de aardbeving niks te doen, scholen en universiteiten zijn ingestort, leraren zijn overleden… Er was dan ook een hele grote groep jongeren die zich voor onze school aangemeld had, maar helaas konden we er niet meer dan 40 aannemen, omdat we (nog) niet zulke goede voorzieningen hebben en het voor elke student ongeveer 500 dollar kost om deze drie maanden hier te wonen, eten, drinken, etc. Wat ze zelf niet kunnen betalen, maar voor het grootste deel (25 studenten) door Braziliaanse kerken gesponsord is.

We wonen allemaal in tenten met plastic zeilen erover, die helaas niet allemaal even waterdicht zijn tijdens de tropische regenbuien die hier nu bijna elke avond vallen. De kerk/school lijkt ook een beetje op een grote tent, de wanden zijn van blauw plastic met een golfplaten dak erop.

Er is hier geen stromend water of elektriciteit. Water wordt gekocht van een vrachtwagen die met een vrolijk muziekje van de Titanic (!) zijn komst aankondigt. Licht is er maar een of twee uur per dag als de generator aangaat. De wc`s die eigenlijk voor de cursus klaar hadden moeten zijn worden nog afgebouwd, hopelijk komen er vandaag deuren in! Douchen gebeurt gewoon buiten met kleren aan (zijn die ook meteen gewassen) met een emmer en kopje…

Sommige studenten woonden voor de aardbeving in mooie huizen, anderen waren al armer. Voor allemaal is het een grote aanpassing om nu toch wel heel primitief in lekkende tenten te wonen. We hebben dan ook heel veel respect voor hun goede houding. Ook is er niet veel eten, het meeste moet geïmporteerd worden, en meestal is er maar genoeg voor twee maaltijden per dag: voor ontbijt een beetje spaghetti met een scheutje ketchup erover, en dan voor de gecombineerde lunch/avondeten een flink bord rijst met een beetje bonenwater erover. Een trieste realiteit, niet alleen in onze school, maar in de hele stad.

Het is dan ook heel bijzonder de hoop, veerkracht, wilskracht, en vrolijkheid van de studenten mee te maken. Om half zes beginnen ze de dag met anderhalf uur voorbede en aanbidding. Dan vanaf 8 uur `s morgens tot 6 uur `s middags krijgen ze les. Johan geeft zittend les. Zijn knie is goed genezen, maar hij kan er nog niet lang op staan of ver mee lopen. Zijn oogontsteking is ook aan het genezen en hij is langzaam met de medicijnen aan het afbouwen. We rusten hier `s nachts wel lekker uit, gaan hier meestal met de kippen op stok (helaas ook met een haan, die om 2 uur `s nachts vindt dat het tijd is om te kukelen!).

We beginnen de eerste verhalen te horen van pijn en verdriet. Gisteren vertelde een voorganger ons, vader van één van de studenten, over de aardbeving en over zijn gezin. Over anderhalve week hebben we speciale lessen over trauma verwerking, dan zal er wel heel wat los komen. We hopen de studenten te trainen, zodat zij op hun beurt weer anderen zullen kunnen helpen, vooral kinderen in de vele tentenkampen die de stad rijk is.

Willen jullie voor hen en voor ons blijven bidden? Het is heel speciaal om op deze tijd in Haïti te mogen zijn en met deze jongeren te mogen werken. We zijn God dankbaar voor zijn trouw, en jullie allemaal die zo massaal emails gestuurd hebben, om ons te bemoedigen, die voor ons bidden, die financiën gegeven hebben: we voelen ons heel erg bevoorrecht met zulke geweldige meelevende familie en vrienden. Dank je wel! We wensen jullie Gods rijke zegen toe!











zaterdag 2 oktober 2010

Tegenslagen en overwinningen

We zijn helemaal overweldigd met alle bemoedigende emails, giften en gebeden die we ontvangen hebben! Héél hartelijk bedankt voor al jullie blijk van medeleven en liefde! En ja goed nieuws: Johan is uit het ziekenhuis en aanstaande maandag reizen we naar Haiti!

Echt wel een wonder hoor! Één van Johans behandelende artsen zei nog nooit iemand gezien te hebben die zo snel weer opknapte als Johan. Ook al zijn bloeduitslagen!

Woensdag mocht Johan naar huis, en gisteren hadden we nog een laatste consult bij vier verschillende artsen, en allemaal waren ze het erover eens: jullie mogen weer reizen! Johan blijft nog wel deze maand in Haiti aan de antibiotica, maar meer uit voorzorg.

Een ander wonder was dat we onze vlucht konden verzetten, de vliegtuigen waren allemaal al vol, nergens plaats meer, maar dan nu toch gelukt!

Ja, we zijn God erg dankbaar. En jullie ook, die zo naast ons zijn gaan staan.


Velen schreven ons dat al deze tegenslagen te maken hadden met de geestelijke strijd die er heerst om Haiti. Dat geloven wij ook, hoewel we niet alles snappen of begrijpen. Maar deze week sprak één tekst me heel bijzonder aan, het is waar de here Jezus tegen Simon (Petrus) zegt: “Simon, Simon, weet dat satan jullie voor zich heeft opgeëist om jullie als graan te mogen zeven. Maar Ik heb voor je gebeden opdat je geloof niet zou bezwijken.”

Best wel verrassend en verbazend dat Jezus niet bad, dat Simon Petrus gespaard zou blijven van satans aanval, of dat Hij niet tegen de satan zei dat deze Simon Petrus niet aan mocht raken. Nee, Jezus bad dat zijn geloof stand zou houden. Dat is dan ook waar wij voor willen vragen, dat in alle strijd, we sterk mogen staan in ons geloof in Hem.

We wensen jullie Gods rijke zegen toe!

dinsdag 28 september 2010

Johan in het ziekenhuis

Heel hartelijk dank ieder die ons de afgelopen week e-mails gestuurd heeft, het bemoedigd ons erg dat jullie zo met ons meeleven. Ja, we hebben onverwacht onze plannen drastisch moeten wijzigen. Na alle tegenslagen van de afgelopen weken kreeg Johan vorige week opeens een dikke knie. Volgens de dokters een bacteriële artritis, een ernstige aandoening als daar niet snel wat aan gedaan wordt. Zaterdag is hij dan ook met spoed opgenomen en mocht meteen door naar de operatiekamer, waar de binnenkant van het gewricht van zijn knie schoongemaakt werd. Daarna was het platliggen aan de intraveneuze antibiotica.

Onze reis naar Haiti moest dus verzet worden. We zouden afgelopen maandag gaan. Morgen, woensdag hopen we dat Johan naar huis mag, maar vandaag kreeg hij er ook nog een oogontsteking bovenop. Hij heeft de ziekte van Bechterew, dus dat speelt nu ook op. We hopen eigenlijk a.s. maandag naar Haiti te kunnen, maar dat hangt van de gezondheid van Johan af, en die is weer in Gods hand. Hij weet wat het beste voor ons is, ons leven is aan Hem toegewijd. Als Hij ons in Haiti wil hebben zal Hij het ook mogelijk maken.

Vele mensen schreven ons al, dat onze plannen om in Haiti te gaan helpen, op grote geestelijke weerstand stuiten. Er zijn daar zelfs in het verleden, door hoge gezagslieden, verbonden met demonische machten gesloten. Maar Johan was er ook bij toen er precies een maand na de aardbeving een 3 dagen durende dienst op het plein voor het paleis gehouden werd, waar opgeroepen werd tot bidden en vasten, om de demonische banden te verbreken en om een nieuwe tijd in te gaan, waarin de mensen in Haiti weer toegewijd zullen zijn aan de Here God.

De school die we in Haiti gaan geven begint 4 oktober, en we hebben al gevraagd of in ieder geval de eerste week Johans lessen geruild kunnen worden met een andere spreker. Er hadden zich al 120 studenten aangemeld, terwijl we maar 50 studenten aan kunnen nemen… (we hebben maar geld en slaapplaatsen (tenten) en lesmateriaal voor 50…) De Haitiaanse voorganger, Ds. Vijonet, die ook voor de aardbeving de directeur was van een universiteit, gaat de school samen met ons leiden. Hij schreef dat hij ze een paar proefwerken had gegeven en er zo 40 personen afgevallen waren, maar nu waren er dus nog 80 over… Ik ben benieuwd hoe hij dat op gaat lossen.

Afijn , we hopen en verwachten dat Johans gezondheid zal verbeteren, en we zelf dan ook snel kunnen vertrekken. We hebben afgelopen vrijdag al 4 grote koffers met lesmateriaal gratis met het vliegtuig mee kunnen geven. Geweldig hoor, maar we zijn er nog niet, er zijn nog een heleboel andere hobbels op ons pad. We hopen dan ook dat jullie voor ons willen blijven bidden.

Ik denk niet, dat we gemakkelijk e-mails zullen kunnen versturen vanuit Haiti, als we weer iets op deze blog gezet hebben. Maar als jullie op de hoogte willen blijven, kunnen jullie het vakje rechts invullen, waar boven staat : ”Subscribe to this blog” Dan krijgen jullie elke keer automatisch een email toegestuurd, als er weer wat op geschreven wordt.

Allemaal heeeeel hartelijk bedankt voor jullie meeleven, meegeven en meebidden! Gods rijke zegen toegewenst!

donderdag 23 september 2010

Revolution of love

Deze video is opgenomen op de plaats waar we de school gaan houden. De plaats waar de kerk stond. Aan deze video werken jongeren uit verschillende kerken mee, en medewerkers van Jeugd met een Opdracht Port au Prince.



En deze fotos zijn daarna genomen: er wordt nog steeds puin geruimd.


En de "kerk/universiteit" die ondertussen op deze plek opgezet is en waar we de cursus gaan geven:



zaterdag 18 september 2010

Help, we hebben gebed nodig!

Over 8 dagen vertrekken we al voor ruim een maand naar Haiti en we hebben opeens veel meer tegenslagen dan gewoonlijk: we hebben gebed nodig!

Vorige week heb ik de hele week plat gelegen, ik kon vrijdags opeens niks meer, mijn rug zat helemaal vast. Nu heb ik dat wel vaker, maar deze keer was het heftiger dan het laatste paar keren, en moesten we zelfs de dokter bellen om extra recepten voor medicijnen te schrijven.

Johan, die altijd zo sterk is en vol energie zag ik deze week elke dag steeds vermoeider in bed rollen. De gesprekken werden korter, we waren allebei op. Hij kreeg een diarree, wat we hier echt heel zelden krijgen, we hebben ondertussen denk ik wel zo’n beetje tegen alle bacteriën en virussen weestand opgebouwd, maar zijn diarree is nog steeds niet over en het vreet zijn energie op.

Toen ook nog als klap op de vuurpijl crashte mijn mooie nieuwe Lenovo laptop, met alles erop wat we nodig hebben in Haiti. Het is een nieuwe laptop!! Vijf maanden geleden in Nederland gekocht! Vrijdag de hele dag aan de telefoon gehangen, “ja we hebben hem in Nederland gekocht, maar daar zeiden ze dat hij ook hier garantie heeft.” Ja mevrouw, dat is ook zo, maar dan moet u even hier heen bellen: ander nummer... Van hot naar her gestuurd met als resultaat, dat het uiteindelijk toch niet lukte…Wat nu? Het leek of het probleem in het ingebouwde ventilatortje zat, die deed het niet meer, de laptop werd dan gloeiend heet en viel dan uit. Dan maar zonder garantie, we moeten hem hebben in Haiti. Weer gebeld: “Nee, onze winkel sluit vandaag wat vroeger, maandag pas…” Gauw een andere zaak gebeld, het was ondertussen half zes: “Ja komt u maar, maar we gaan wel om 6 uur dicht.”

Oeps! Johan en ik zijn toen gauw in de auto gesprongen met laptop, maar vrijdagmiddag om half zes is het gekkenwerk om dwars door de stad te moeten rijden. Alles zat vast, alle stoplichten op rood, files… Om 5 voor zes weer gebeld naar de winkel: “willen jullie alsjeblief t op ons wachten?” Om 10 over zes weer en om 25 over zes kwamen we er eindelijk aan. Yes, ze waren er nog…! Een wondertje! De meneer die ons hielp werd helemaal blij toen hij mijn laptop zag: “Wow u hebt de nieuwe Lenovo, die hebben wij hier helemaal nog niet in Brazilië! Wist u dat ze die bij de NASA ook gebruiken, ze gaan nooit kapot, de beste laptops van de wereld samen met de Sony…”

“ Uhmmm tja, deze is wel kapot…”

“Nou mevrouw dat is een wonder, dat zien we hier echt nooit, we verkopen hier allerlei merken, maar in de winkel kopen alle mensen die hier werken voor zichzelf ook een Lenovo, omdat dat echt de beste is, superieure kwaliteit, gaat niet kapot, dit heb ik echt nog niet meegemaakt”...

“OK wanneer kunnen we hem weer ophalen?”

“Tja, als de ventilator echt kapot is over 2 weken!

“Wat?! We hebben hem nodig om mee te nemen naar Haiti over een kleine 2 weken!

“ Nou nee, dat kan echt niet, als het echt kapot is moeten we nieuwe onderdelen bestellen en die komen uit China… die hebben we niet in voorraad.”

O nee. Nou we hopen nu maar dat de ventilator niet kapot is maar er alleen een draadje of zo losgeschoten is, dan is hij namelijk wel op tijd klaar, dinsdag horen we het.

Ik heb schitterend materiaal in het Frans en creools gekregen om te laten drukken voor de studenten Zo stuurde Phyllis Kilborn, een bekende WEC zendelinge, die al een hele serie boeken op haar naam heeft staan,( allemaal over kinderen in nood), me een boekje op voor kinderen, om hen te helpen bij traumaverwerking. Echt prachtig. Ik zie al helemaal hoe de studenten dat kunnen gaan gebruiken met de kinderen in de kampen en wil er minstens 1000 van hebben. Voor mijn lessen had ik hand-outs hoe cholera te voorkomen is en willen we bepaalde gedeeltes van de boekenserie “waar er geen dokters zijn”, in het Frans en creools drukken. Ook Johan had al zijn hand-outs al opgestuurd om in het Frans te vertalen, alles zou in Haiti zelf gedrukt gaan worden. Nu hoorden we net dat de drukker in Haiti, die alles goedkoop zou doen, het toch niet kan doen. We moeten nu alles hier in Brazilië zelf drukken! Oeps…

En er waren een paar mensen die ons gezegd hadden wel te willen helpen met onze tickets en de kosten in Haiti, maar dat lijkt opeens ook niet door te gaan, we kunnen ze niet bereiken, ik weet niet eens of we wel genoeg geld nu hebben om de tickets te betalen!

Willen jullie voor ons bidden? Zoveel tegenstand tegelijk is niet normaal. Zoals de Lenovo meneer het zei: “Dit komt echt nooit voor!“ We gaan naar Haiti omdat we geloven dat God ons daar heen leidt. Zodat we jonge mensen op mogen leiden om het licht van Christus uit te gaan stralen in hun kampen en omgeving. We hopen ze veel praktische lessen te gaan geven zodat ze zullen gaan groeien in hun geloof en kennis van God, maar ook dat ze op een praktische manier uit zullen kunnen gaan reiken naar de kinderen in nood. Ik denk dat we nu extra geestelijke weerstand hebben en we meer gebed nodig hebben. Willen jullie in gebed om ons heen staan?

donderdag 16 september 2010

Fietsen!

Even een mooi filmpje van Jonathan en Johan die met wat andere meewerkers op hun vrije zaterdagen al om 6 uur 's morgens gaan mountainbiken! Over echte bergen en soms er dwars doorheen, via oude mijntunnels...



Moet je zien waar ze uitkomen, het lijkt wel een paradijsje!

zondag 12 september 2010

Netwerken


Een aardbeving in Haïti, overstromingen in Pakistan, straatkinderen en kinderprostitutie in India, Brazilië en Thailand, kinderen met Aids in Afrika… het houdt niet op. Waar je ook kijkt zijn er noden, en vooral de noden onder kinderen raken ons diep.

“Heer, help ons om te helpen!“, is ons gebed.


En met de dag wordt het duidelijker dat we een heleboel kunnen doen als we hard werken, onszelf helemaal geven, maar dat we nog veel méér kunnen doen als we samenwerken. Samenwerken met zendingsorganisaties als Micha Campaign, Not for Sale, Tearfund, Viva en nog een hele serie andere internationale organisaties die zich inzetten voor kinderen in nood.

Johan en ik zitten sinds vorig jaar in het bestuur van Global Compassion Network, samen met enkele leiders van bovengenoemde organisaties. Onze maandelijkse vergaderingen doen we via de Skype, met directieleden in India, Thailand, Engeland, Amerika en Brazilië. Daarnaast worden er grote gezamenlijke congressen georganiseerd door Call2all, waar dit Global Compassion Network een onderdeel van is. Zodoende konden we al met duizenden lokale voorgangers en zendelingen samenkomen, om samen God te zoeken en samen plannen te maken.

Wat heeft dat allemaal met ons werk onder de kinderen in nood in Belo Horizonte te maken? Alles. “Vader maak hen één”, was het gebed van onze Heer Jezus. Samen kunnen we veel meer, we zien het in Port au Prince, Mumbai en Belo Horizonte.

In Port au Prince werken we samen met een zendings organisatie die MAIS heet en eigenlijk het grootste deel van de logistiek en de fondswerving voor de school met 50 studenten doet. Als YWAM was ons dit niet gelukt. Maar zij hebben juist weer niet de leraren en de ervaring om het curriculum voor zulk soort cursussen te organiseren, wij wel. Ook in de kampen en met de UNICEF wordt er verder met allerlei organisaties samengewerkt. Een organisatie geeft ons waterfilters, een andere eten, weer een andere tenten, weer een andere helpt met de opbouw van een soort schuur waar we de lessen gaan geven. Een lokale universiteit zorgt voor vertaald materiaal etc. Aan het eind van de school hopen we dat de 30 kerken waar de 50 studenten uit komen, allemaal geadopteerd zijn door Braziliaanse kerken, wat weer door MAIS geregeld wordt.


In Mumbai zijn we met een heel stel organisaties een groot congres aan het opzetten. Tearfund, Micha, Viva en nog een paar indische organisaties doen de PR, zij hebben netwerken van tienduizenden mensen. YWAM en nog een paar andere organisaties hebben de plaatselijke locaties waar de mensen die naar dit congres komen op de middagen praktisch kunnen gaan helpen. We hopen dat het niet alleen een congress wordt van luisteren, maar van leren en dan meteen de praktijk erachteraan. Ik heb gisteren online het programma "Bestemming Onbekend" bekeken van Maarten en Miranda in Nepal. En ik vroeg me af hoeveel mensen er zijn zoals Miranda, die gewoon nooit de kans zullen nemen om met nood in aanraking te komen, tenzij ze gedwongen worden. Aan het eind van het programma is ze helemaal blij als ze een meisje een beetje kan helpen, dat zou ik nog veel meer jongeren willen laten proeven…

Ook in Belo Horizonte zijn we meer aan het samenwerken met andere organisaties, en hopen we voor volgend jaar , als we in sept, okt 25 jaar bestaan, hier ook zo`n congress te organiseren, in samenwerking met Not for Sale en andere organisaties, speciaal gericht op human trafficking en kinderprostitutie.
Willen jullie met ons bidden dat die samenwerking steeds hechter zal worden?

woensdag 8 september 2010

Johan op tv: - Ik word niet moedeloos, zolang er leven is is er hoop!

Op tv 9 sept 17.05 uur ned 2:











Voor de link naar de website van de Helpende Hollander: De Helpende Hollander - Ik word niet moedeloos, zolang er leven is is er hoop;

Op Radio:
Een interview met Johan is te beluisteren op zaterdag 4 september om 21.45u op radio 5.
of op deze link:interview met Johan en Jeannette (dit kan even duren om te downloaden)


dinsdag 31 augustus 2010

Haïti Training Programma: Empowering plaatselijke gemeenschappen voor Transformatie

Sommige mensen vroegen ons wat duidelijker uit te leggen wat we nu in Haiti gaan doen van oktober tot december, hier volgt een uitgebreidere uitleg:

Introductie

JmeO (Jeugd met een Opdracht) is een internationale, interkerkelijke non-profit christelijke zendingsorganisatie die al 50 jaar bestaat en waar momenteel meer dan 16.000 mensen full time werken, van meer dan 150 verschillende nationaliteiten, in 171 landen in de wereld. In JmeO volgen meer dan 25.000 jonge mensen de DTS Discipelschap Training School per jaar, de basis cursus, en wordt er o.a. nadruk gelegd op het trainen van jonge mensen op het gebied van evangelisatie, kerkstichting, business in de zending, noodhulp en ontwikkeling.

JmeO Belo Horizonte (Brazilië) bestaat al 24 jaar, waar de focus is om jonge mensen te mobiliseren en trainen in het werken onder kinderen in nood. Johan en Jeannette Lukasse hebben dit werk in Belo Horizonte opgericht en zijn de leiders.

In januari 2010 bracht een klein team van JmeO medewerkers uit Brazilië (met inbegrip van Johan), drie weken in Haïti door om te helpen bij de noodhulp na de grote aardbeving, met als doel te kijken hoe er op lange termijn steun gegeven zou kunnen worden, met name op het gebied van kinderen in nood. Ze waren gestationeerd in de Nationale Hoofdkwartier van de Politie en werkten samen met Misión Rescate (onder leiding van JmeO Santo Domingo) in de medische kliniek die daar opgezet was, naast het distribueren van voedsel in weeshuizen en in tentenkampen. Zij hebben daar ook deelgenomen aan UNICEF en UNESCO vergaderingen over Onderwijs en bescherming van kinderen.

Tegelijkertijd was er een voorganger uit Belo Horizonte, Ds. Mario, in Haïti, die een netwerk met 30 lokale Haitiaanse voorgangers opzette, voorgangers die voor hun gemeentes geen enkele andere andere vorm van hulp hadden gekregen. Het netwerk wordt nu lokaal geleid door Ds. Vijonet. Ds. Mario is nu aan het werken met Braziliaanse kerken om samen hulp te bieden aan deze voorgangers en hun gemeentes. Hij heeft de afgelopen maanden verschillende teams geleid, die in Haïti aan deze gemeentes voedsel, water en hulp bij het bouwen van nieuw onderdak geboden hebben. Hij heeft ook een plan ontwikkeld voor de ondersteuning op lange termijn van deze kerkelijke gemeenschappen en beseft het belang van opleidingen als een essentieel onderdeel van het opbouwen van sterke, zelfvoorzienende gemeenschappen.

Het volgende is een voorstel voor een opleiding in Haïti, afkomstig uit de behoeften gezien tijdens het 3-weekse bezoek aan Haïti, en bevestigd door het netwerken met andere leiders en organisaties.

Doel

Het doel van dit programma is om vijftig jongeren met leiderschapskwaliteiten uit deze 30 kerken, elk uit de regio's die door de aardbeving in januari 2010 getroffen zijn, op te leiden op het gebied van de kinderbescherming, leiderschap / discipelschap en duurzame ontwikkeling van gemeenschappen, zodat zij dan op hun beurt werk in hun gemeenschappen op kunnen bouwen, met de nadruk op hulp aan kinderen en jongeren.

Formaat

De opleiding omvat theoretische en praktische onderdelen. Studenten en medewerkers wonen en studeren op hetzelfde terrein. De lessen worden gehouden van maandag tot vrijdag ('s morgens en' s middags). De ochtendlessen zijn gericht op de bescherming van het kind en de duurzame ontwikkelingvan gemeenschappen. ’s Middags richten de lessen zich op leiderschap en discipelschap en zullen de studenten ook practische lessen hebben in de tentenkampen, als toepassing van de principes en strategieën die tijdens de lessen geleerd worden..


Inhoud

Deze cursus is een combinatie van 4 verschillende JmeO cursussen:
1. Discipelschap Training School (DTS) - basisopleiding van de zendingsorganisatie, met de nadruk op de relationele aspecten van het christendom en de bijbelse principes voor het leven. Deze opleiding wordt wereldwijd verzorgd door Jeugd met een Opdracht als basis opleiding.
2. Children at Risk School - opleiding voor het werken met kinderen in nood: straatkinderen, wezen, misbruikte / verwaarloosde jeugd, kinderen met speciale behoeften.
3. Community Development School - opleiding over het duurzame ontwikkelen van gemeenschappen in arme gebieden.
4. Lerarenopleiding - de voorbereiding van leraren in de basisbeginselen van Onderwijs.

Het doel is om deze cursussen aan te passen aan de realiteit van Haïti na de aardbeving.

Sommige van de klassen zijn: Understanding Community Development, Community Health, Strategies to work with Children at Risk, Project Planning, Communication and leadership, HIV, Bereavement, Trauma Counseling, Creativity with Children, Child Development, Curriculum Development, Classroom Dynamics, Storytelling, Foster Care, Discipelschip Training.

Sprekers

JmeO heeft een internationaal netwerk van docenten over deze onderwerpen, in aanvulling op plaatselijke zendelingen. JmeO Belo Horizonte is verantwoordelijk voor het uitnodigen van de juiste docenten en het leiden van deze school.

Duur

De opleiding is van 4 oktober tot 25 december 2010. Totaal: 3 maanden.

Plaats

Deze cursus vindt plaats in Port-au-Prince. Voorzieningen voor een locatie zijn in volle gang. Studenten en medewerkers zullen op korte afstand van de tentenkamoen wonen en werken, zodat ze deze gemeenschappen zullen kunnen dienen als onderdeel van de opleiding.

Financiën

Zendelingen van JmeO zijn verantwoordelijk voor hun eigen financiëlen, meestal door giften van familie en een vriendenkring. De kosten per student zullen ongeveer US $ 250 per maand zijn. Er wordt gewerkt aan de sponsoring van de studenten door Braziliaanse kerken.

Noden

Water
Voedsel
Wc’s en douches
Boeken
Lesmaterialen
Internet
Beamer
Microfoon en geluidboxen
Stoelen



Als jullie financieel zouden willen helpen om in deze noden te voorzien, kan dat overgemaakt worden op Rabobank Reeuwijk: 3549.36.425, St. Redding en Herstel, o.v.v. Haiti.

Als jullie Johan en Jeannette persoonlijk willen helpen in hun financiele uitdagingen kan dat op rekeningnummer: 3189027, St. Jeugd met een Opdracht tnv Fam. Lukasse te Reeuwijk.

.

donderdag 19 augustus 2010

Nieuwsbrief 136, augustus 2010

Lieve familie en vrienden,

“Vraagt God het onmogelijke van je?” Vroeg de Engelse voorganger, die tijdens onze wekelijkse donderdagavond dienst voorging. De vraag raakte me. Ja, zo voelde het eigenlijk wel, alsof God teveel vroeg… Ik keek eens om me heen. De zaal was overvol met medewerkers uit al onze acht huizen in de stad, met kinderen die we opvingen, met vrijwilligers die hun vakantie opgegeven hadden om te komen helpen en met gasten uit de plaatselijke kerken.

Johan was er niet, die was deze week in Haïti om een school voor te bereiden die we van 2 oktober tot en met 25 december daar hopen te geven. En daar wrong de schoen een beetje: ik twijfelde er niet aan dat God ons samen geleid had om na de aardbeving in Haïti hulp te gaan bieden, vooral voor de kinderen in nood. En God had zoveel wonderen gedaan, zoveel bijzondere contacten, zoveel deuren geopend, dat het alleen maar duidelijker werd dat dit Zijn plannen waren voor ons. We waren er allebei superenthousiast over. Het enige probleem was dat we ook nog het werk van Jeugd met een Opdracht in Belo Horizonte leiden, met rond de 100 fulltime medewerkers, plus de Children at Risk School die hier eind augustus weer begint. Hoe konden we dat nu allemaal doen? Vraagt God het onmogelijke? Ja, zo voelde dat wel.


Onmogelijk om in eigen kracht te doen, onmogelijk met onze eigen financiële middelen, onmogelijk om alles te overzien…maar dan ben ik precies weer op de plek waar God me wil hebben, waar Hij zegt: “Vertrouw me maar, met Mij is het mogelijk.” We gaan er dus samen met God voor, maar het blijft spannend. Willen jullie voor ons bidden?

Verlof

Begin volgend jaar, van februari tot en met april, hopen we weer op verlof naar Nederland te komen. We zouden het fijn vinden weer zoveel mogelijk familie en vrienden te ontmoeten. Ook komen we graag in gemeentes, huisgroepen, Bijbelstudiegroepen, vrouwenochtenden, etc., om te spreken en eventueel dia’s van ons werk te laten zien in Brazilië, India, Haïti, etc. Als jullie ons uit willen nodigen, willen jullie dan met Jacob van Bodegraven bellen of mailen?  E-mail van Jacob

Twee nieuwsbrieven

Begin dit jaar zijn we overgeschakeld op twee verschillende nieuwsbrieven, één van de het werk in Belo Horizonte, de Jeugd met een Opdracht (JOCUM-BH) basis die we leiden, de andere, deze dus, van ons persoonlijk. Wij zijn er erg blij mee en vinden ze allebei erg mooi. Voor opgave of afzeggen van één van deze nieuwsbrieven of ook als jullie wel van papier op digitaal over willen gaan, (wat ons veel kosten bespaart) kunnen jullie ons altijd e-mailen, op Jeannette Ook proberen we tussen de nieuwsbrieven door jullie van ons wel en wee op de hoogte houden door regelmatig op onze blog te schrijven.

Doeners, 9 september 17.05 uur NL 2

Pasgeleden hadden we hier een EO-team om de opnames voor Bestemming Onbekend op te nemen, hoe dat verliep kunnen jullie in de JOCUM-BH nieuwsbrief verder lezen. Maar ook zijn er opnames van Johan gemaakt, toen we op doorreis naar India waren en even een paar dagen in Nederland waren. Johan was uitgenodigd voor een paar dagen(!) durend interview met Carla van Weelie. Dat programma, “Doeners”, is te zien op 9 september om 17.05 uur, op Nederland 2. Kijken jullie ook? Zie ook EO Metterdaad

Naiomi, Eva en Davi

Begin april werd onze kleindochter Naiomi hier geboren, de dochter van Johanneke en Jonathan, die hier op de basis medewerkers zijn, en het zusje van Iara. Wat prachtig om daar weer bij te mogen zijn, en wat een heerlijk kindje met lang donkerblond haar en mooie blauwe ogen. In juni werd ons zesde kleinkind hier geboren, Eva, op de dag dat we van onze reis terug kwamen. Ik werd dus direct van het vliegveld naar het ziekenhuis gebracht. Zij is het dochtertje van Michele en Romeu, die hier één uur vandaan bij een zendingsorganisatie op een avonturenpark werken, en het zusje van Igor. Een klein koppie met pikzwart haar en een huidskleur alsof ze enkele dagen heeft liggen zonnen, een prachtig kindje, geweldig, wat genieten we van het hele stel! Wat een zegen! En afgelopen maand kon Davi, onze jongste zoon die in een beschermde woongroep in Putten woont, ons hier opzoeken. Wat een gezelligheid!

Iara, Jonathan, Johanneke en Naiomi

Igor, Romeu, Michele en Eva

Davi aan het knutselen in onze achtertuin.

Heel hartelijk bedankt, ieder die met ons meeleeft, voor ons bidt, ons financiëel steunt, zonder die steun zou het echt niet lukken!

We wensen jullie Gods rijke zegen toe!

Johan en Jeannette Lukasse

Gebedspunten

  • Dank God voor Zijn trouw, Hij is te vertrouwen met al onze noden. Bid dat we in alle onmogelijke situaties, zoals bv de komende school die we in Haïti gaan leiden, ons aan Hem vast zullen houden.

  • Dank God voor het a.s. verlof begin 2011, we kijken er erg naar uit. Bid dat we in veel kerken en groepen de kans zullen krijgen om over ons en ons werk te mogen vertellen.

donderdag 5 augustus 2010

Een geweldige conferentie in Haiti


Vorige week is Johan een week naar Haiti geweest om samen met enkele Braziliaanse voorgangers een weeklange conferentie te verzorgen voor 30 Haitiaanse voorgangers en hun ouderlingen. Het was een mooie verassing toen bleek dat er geen 30 maar 150 voorgangers gekomen waren. Johan schrijft:

Op 12 februari, een maand na de aardbeving in Haïti, lag ik in het centrum van Port-au-Prince in de open lucht te slapen, dicht bij het ingestorte paleis van de regering.

Om 5:30 in de ochtend werd ik ruw wakker gemaakt door een luide schreeuw: “Halleluuuuuuja!!!”, iemand was een zeer krachtige geluidsinstallatie aan het testen!

Dat was het begin van drie dagen van aanbidding en lofprijzing en declaraties dat Haïti aan Jezus Christus toebehoorde. Tot dat moment had ik niet veel hoop voor de toekomst van Haïti gehad, maar toen ik getuige was van deze opwekkingsdiensten begon ik te geloven, dat door de kerk Haïti een toekomst kan hebben.

Afgelopen week werd dit geloof nog versterkt toen ik terug was in Haïti om een conferentie van Haitiaanse voorgangers en leiders bij te wonen. Om zo samen met hen te mogen zingen, bidden en lofprijzen, leek een voorproefje van de hemel! Hun honger en dorst naar het woord van God te zien was zo verfrissend. Hun omhelzingen en dankbaarheid te ontvangen, gewoon omdat we de moeite genomen hadden om bij hen te zijn, vervulde mij met een gevoel van grote dankbaarheid en een beter begrip van hoe wij bevoorrecht zijn om de Here Jezus te dienen onder de volkeren.

Onze slaapkamer in Haiti. Dit was om half zes `s ochtends, stille tijd....

In oktober zijn we van plan om er weer heen te gaan, ikzelf en Jeannette en enkele zendingswerkers, om een cursus van drie maanden te geven aan 50 tot 100 jonge Haïtianen uit dezelfde kerken waarvan we nu met de voorgangers samengekomen waren, en hun op te leiden tot mensen die het licht van Christus uit zullen dragen en verandering gaan aanbrengen in hun gemeenschappen. De cursus zal gericht zijn op community development, bescherming van kinderen in risico situaties en onderwijs.

Wij geloven dat God in de eerste plaats de kerk zal gebruiken om de werkelijkheid in Haiti te veranderen.

Bid met ons voor deze natie!